Γιατί ο "ΓΛΥΚΟΥΛΗΣ" κέρδισε το κοινό;

Φανατικούς τηλεθεατές έχει το σίριαλ “Λάκης ο Γλυκούλης” . Τηλεθεατές που δεν κάνουν στιγμή ζάπινγκ. Τι είναι όμως αυτό, που έλκει πραγματικά, στην ιστορία ενός άντρας που ξεκινά ως “θύμα” και προσπαθεί με αθωότητα που γίνεται αφέλεια ή για κάποιους ακόμη και... χαζομάρα να κερδίσει αυτά που του ανήκουν τελικά; Και στην τηλεόραση “αποθεώνεται”. Στη ζωή όμως; Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι που τον παρακολουθούν με μανία θα τον συμπαθούσαν αληθινά;


Νομίζω πως σε ότι έχει να κάνει με το συγκεκριμένο σίριαλ, υπάρχουν δυο κατηγορίες θεατών. Αυτοί που είναι “κολλημένοι” με τον ήρωα που υποδύεται εξαιρετικά ο Πέτρος Φιλιππίδης και αυτοί που δεν αντέχουν να βλέπουν ούτε πλάνο του. Φυσικά στην πρώτη, όπως δείχνουν και τα υψηλότατα νούμερα της AGB, ανήκουν οι περισσότεροι.

Επειδή όμως πολλές φορές η τηλεόραση αντιγράφει τη ζωή... Για σκεφτείτε το... Αν ο “Γλυκούλης” έμενε στο διπλανό διαμέρισμα, δούλευε στο διπλανό γραφείο, είχε το απέναντι περίπτερο. Πως θα τον αντιμετωπίζατε ; Θα “σκύβατε” με ενδιαφέρον πάνω από τα προβλήματα του; Θα τον βοηθούσατε; Ή θα γινόταν αντικείμενο πλάκας και... χαβαλέ, καζούρας ή ακόμη χειρότερα αδιαφορίας; Η “τηλεοπτική συμπεριφορά” μας καθρεφτίζει πάντα και “κοινωνική συμπεριφορά” μας ή μήπως είμαστε περισσότερο υποκριτές από όσο θέλουμε να πιστεύουμε;



Από το blog 
Κ. Μανανεδάκη